1302-1391، تهران. از پیشگامان هنر نوگرای ایران، از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. اول بار در دوره تحصیل آثارش در نمایشگاهی گروهی در انجمن ایران و فرانسه به تماشا درآمد و اولین نمایشگاه انفرادی خود را در انجمن جوانان برپا کرد. آثارش در پنج دوره بی ینال تهران (1337-45)، گالری آپادانا، گالری بورکز، گالری صبا، گالری نگار، نمایشگاه بیست و پنج سال هنر ایران، گالری سیحون، نگارخانه کمال الدین بهزاد، نگارخانه شیو و غیره به نمایش درآمدند. آخرین نمایشگاه از مرور بر آثارش در نگارخانه صبا می باشد (1381). پس از پایان تحصیلات به مدت پانزده سال در دبیرستان ها به تدریس نقاشی و ادبیات پرداخت و زمانی نیز با موزه علوم طبیعی همکاری داشت.

در نهایت باید اذعان داشت کارهای او برداشتی از چند سبک مختلف است اما حاصل تفکر خاصش است. وی از معدود هنرمندان ایرانی است که نامش در فرهنگ لاروس آمده است.