• زنده رودی، حسین (نقاش)

متولد 1316. زاده تهران.

از هنرمندانی که با به کارگیری جلوه های هنر عامه ایرانی در آثارش یکی از مبدعان مکتب سقاخانه لقب گرفت.

از هنرستان هنرهای زیبای پسران فارغ التحصیل شد (1339). در طول سال های تحصیل در نمایشگاه گروهی انجمن ایران و امریکا (1338) و دومین بی ینال تهران (1339) شرکت کرد. با افتتاح هنرکده هنرهای تزئینی به عنوان اولین گروه هنرجویان این دانشکده پذیرفته شد (1339) اما به سبب عزیمت به پاریس، تحصیل را نیمه کاره رها کرد. در همان سال آثارش را در تالار رضا عباسی به نمایش گذاشت. آشنایی با پرویز تناولی که در هنرکده هنرهای تزئینی تدریس می کرد، سبب شد تا با هنرهای عامیانه نظیر نقش های زیارت نامه، تصاویر مذهبی و اشیای موجود در سقاخانه ها آشنا شود و از آنها الهام گیرد. این آثار چندین بار در آتلیه کبود به تماشا درآمدند. پس از دریافت جایزه در بی ینال پاریس، برای اقامتی دائم به این شهر راهی می شود (1340). در سال های بعد موفقیت های دیگری را در بی یال های تهران، پاریس، سائوپائولو، ونیز و غیره به دست آورد و آثارش در گالری ها و موزه هایی چون: گالری های کامیرنو، استادلر و سالن های دارساکره، رئالیته نوول، کمپارزن، بززگان و جوانان امروز، نقاشی جوان و غیره به نمایش درآمد. از آن پس تاکنون مرتب با ایران ارتباط دارد و آثارش در گالری های تهران نیز به تماشا درآمده اند. موزه هنر معاصر تهران نمایشگاهی از آثار او و مسعود عربشاهی را با عنوان “پیشگامان هنر نوگرای ایران” برگزار کرد (1380).او از بنیانگذاران مکتب سقاخانه و پیشگام شیوه نقاشی خط در ایران است.

حسین زنده رودی از اولین کارهای شمایل وار خود به ترکیب بندی خط و نقاشی رسید که در آنها پاره های حروف و کلمات را در هم می آمیخت تا شبکه هایی از فرم های بصری موزون پدید بیاورد. اثار مطرح وی را می توان در موزه های هنر معاصر ایران .موزه هنر های شهرداری پاریس و موزه ژرژ پمپیدو پاریس مشاهده کرد

در دوره دیگری از کار خود از مهر اسم استفاده کرد تا سطح نقاشی را با نقش مهر بپوشاند و از این راه تاثیرات مشابهی را پدید آورد.