امامی، ضیاء الدین (نقاش)

متولد  1301شهرکرد و در سال 1387 درگذشت. او یکی از نگارگران سرشناس تاریخ ایران است. از هنرستان هنرهای زیبای اصفهان و پس از آن از دانشکده هنرهای تزئینی تهران فارغ التحصیل شد (1346). او که در خانواده ای روحانی متولد شده بود در زمینه علوم معارف دینی به مطالعه پرداخته و از مجالس استادان بزرگ اصفهان و شهرکرد بهره جسته بود. ده ها نمایشگاه انفرادی از آثارش در تهران، شهرکرد، بروجن و اصفهان برپا کرده که از جمله آخرین آنها نمایشگاهی در نگارخانه صبا بود (1383). آثارش در نمایشگاه های گروهی متعددی به نمایش درآمده اند از جمله فرهنگسرای نیاوران (1357)، سومین سالیانه نقاشی معاصر اصفهان (1382) و موزه آزادی (1358).

در سومین دوسالانه نقاشی معاصر تهران، جایزه نخست را کسب کرد (1374) وی در اصفهان زندگی می کند.

ضیاء الدین امامی به بهره گیری از سنت های تصویری هنر ایرانی و اسلامی تصاویری مملو از نقشمایه های کوچک می سازد که در ترکیب بندی هایی هندسی در هم تنیده می شوند. آثار او در فضایی معنوی، نوعی تذهیب با نگاهی جدید را ساخته است.