1309-1389، کرمانشاه. یکی از تاثیرگذارترین چهره های هنر معاصر ایران با شصت سال سابقه نقاشی و سی و پنج سال تدریس بود

در یک خانواده آشوری به دنیا آمد و پس از مدتی هنرآموزی در تهران و دو سال و نیم شاگردی جعفر پتگر، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت.

از انستیتوی هنر شیکاگو در دوره لیسانس و فوق لیسانس فارغ التحصیل شد (38-1336).

پس از بازگشت به ایران آثارش را در انجمن ایران و امریکا و گالری رضا عباسی نمایش داد (1339). گالری گیل گمش را بنیاد نهاد (1340) که دو سال فعال بود. در سومین بی ینال تهران شرکت داشت (1341). کارهایش را بارها به طور انفرادی یا جمعی در کشورهای ایران و امریکا به نمایش گذاشت. مدتی در هنرستان هنرهای زیبای تهران و سپس تا سال 1359 در دانشکده هنرهای زیبای تهران به تدریس مشغول بود. از آن پس به تدریس خصوصی پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد. آخرین نمایشگاه او در بزرگداشت شصت سال نقاشی در گالری هما برگزار شد (1384). ششمین دوسالانه نقاشی معاصر تهران به سبب عمری سرشار از تلاش، کوشش و خلاقیت، از او تجلیل کرد (1382).

الخاص به نقاشی فیگوراتیو دارای پیام اعتقاد دارد. از آغاز فعالیتش تاکنون، نوعی اکسپرسیونیسم روایی با مضمون های اساطیری، مذهبی و اجتماعی را دنبال کرده است. نقش برجسته های آشوری و هخامنشی، شمایل ها و فرسک های نقاشان مکزیکی الهام بهش او بوده اند. به ادبیات و به خصوص شعر نو علاقه خاصی داشت و شماری از نقاشی هایش را به اشعار شاعران معاصر ایران اختصاص داد.

وی در سال 1389 در کالیفرنیا به دلیل بیماری سرطان از دنیا رفت.